Kunskapsskolan Tyresö

Sista dagen (laatste dag),

Ondanks dat het gisteravond toch weer laat was geworden, werd ik voor de wekker van 6.00 uur wakker. Na een heerlijke douche onder de stortdouche, op weg naar het laatste ontbijt in hotel Scandic No.53. Daarna koffer gepakt en stipt om 7.30 uur vertrokken we bepakt en bezakt naar een Kunskapsskolanschool in Tyresö. 's Nachts vriest het licht, waardoor de wegen in de ochtend nog wat glad kunnen zijn, maar overdag is het boven 0 graden Celsius. 

Gisteren, in Spanga, zaten we ten noorden van Stockholm en nu rijden we richting het zuiden van Stockholm. Tyresö ligt vlakbij Tyresta National Park's. Je ziet dat gelijk, het is een bosrijke omgeving. De school ligt ook aan de rand van een bos. Het gebouw toont als een massief blok met weinig uitstraling in een omgeving met meer van dit soort gebouwen. Van binnen lijkt de school qua inrichting op de school van gisteren. Veel Ikea meubilair. Wat wel verschilt met gisteren, is dat er hier meer kleine ruimtes zijn en meer dichte lokalen. 

We worden welkom geheten door Camilla Conradzon, de directrice en haar assistent. Twee opmerkelijk persoonlijkheden. De school heeft 550 leerlingen en heeft voornamelijk leerlingen uit de lagere klassen, terwijl in Spanga veel leerlingen uit de hogere klassen zaten. Op deze locatie zien wij meer leerlingen met specials needs, zoals wij dat ook kennen (in Spanga herkenden ze dit niet zo). Er werd in Tyresö ook meer structuur geboden dan in Spanga.

Verder waren er natuurlijk veel overeenkomsten. Ook hier werden we door leerlingen door de school geleid en vertelde zij weer in very good English alles wat wij wilden weten. De hoofdlijnen zijn gelijk: de coachingsgesprekken, de leerdoelen die behaald moeten worden, de roosters die men in overleg invult enz.

Aan LOB doen ze eigenlijk niets. In groep 8 (14-15 jaar) lopen ze een week stage en dan zoeken ze voornamelijk een stageplek waar een vakantiebaantje aan vast zou kunnen zitten. Verder wordt er op school niet gesproken over welk beroep je later zou willen gaan doen. De jongeren aan wie ik het heb gevraagd, wisten het inderdaad ook helemaal nog niet. Om 12.30 uur hebben wij weer samen met de leerlingen geluncht en 13.15 uur vertrokken we alweer richting luchthaven.

Op de luchthaven zijn 2 collega's nog aan een drugscontrole onderworpen (geheel random werd mij verteld). Om 16.15 uur vlogen we richting Amsterdam. Ik heb met collega's nagepraat over het onderwijs dat we gezien hebben en voor ik het wist, was ik weer in Nederland.

Daarna nog met de trein naar Amersfoort, lopen vanaf centraal station naar Hooglandseweg en met de auto naar Cothen. Om 20.45 uur was ik weer thuis. Doodmoe, maar ik had het niet willen missen. Zoveel indrukken opgedaan; het was werkelijk een inspiratiereis.

Ik heb genoten van de bezoeken aan de scholen, de conversaties met collega's, het culturele uitstapje, het heerlijke ontbijt en diner en het plezier dat we met elkaar gehad hebben. Ik hoop dat ik jullie daar wat van heb mee kunnen laten genieten.

Fijn weekend allemaal en Vi ses! ( tot ziens)

Coby